Naar lezersconferentie vakbondsblad Solidariteit geweest, waar de volgende punten naar voren kwamen.
Er is naast privatisering sprake van liberalisering en verzelfstandiging. Dus dat de voormalige overheidstaak ondergebracht wordt in een NV of een stichting, zoals er zovele in de gezondheidszorg bestaan. Geprivatiseerd is er eigenlijk helemaal niet zoveel. Door Hans werd het thema van de democratisering aan de orde gesteld. Daarbij kwam de tegenstelling tussen consumenten en werknemers naar voren. Dit werd ook door PvdA genoemd. Het was helemaal niet duidelijk, waarom nou de bezitsverhoudingen veranderd worden, als efficienciy en effectiviteit niet bereikt worden. Daarbij kwamen twee functies naar voren:
1. het afbreken van de macht van de vakbonden in de overheidssector
2. kapitaliseren van de bezittingen om zo geld te genereren voor bezuinigingen. Maar dit laatste punt is ook onduidelijk, want bv bij de NS moet er geld bij en toch spoorlijnen uitbesteden op de markt???
De vraag kwam aan de orde, onder welke voorwaarden dit dan moet gebeuren.
Vendrik bracht de redenering naar voren, dat die verzelfstandigde bestuursorganen niet zozeer op de markt werken maar wel in een nieuwe cultuur, de bedrijfsmatige cultuur.
We maken een product, hebben een budget, en moeten aan het eind van de rit iets overhouden. Mensen zijn consumenten geworden, klanten met een bepaalde vraag en geen mensen. Markt denken terwijl het geen markt is. Daardoor verdwijnt de ziel uit het w erk van de mensen, we zijn niet meer met gezondheidszorg bezig, mensen helpen beter te maken of hun lijden te verlichten, iets doen voor je medemens, maar prestatienormen die worden afgekocht met geld. Hij noemde nog meer kenmerken van die bedrijfscultuur. Hierdoor verdwijnt de ziel uit de publieke zaak, dat je burger, de dienstverlener bezig is met iets doen voor de gemeenschap, zich inzet voor andere mensen. Daar komt nog bij, dat enerzijds de welvaart aanzienlijk is toegenomen, ook door paars, en dat de mensen een dikke portemonnee hebben, maar dat er wachtlijsten zijn, etc.. in de verschraalde voormalige publieke sector. Waardoor mensen zeggen ” daar wil ik geen belasting voor betalen, ik ga het met mijn dikke portemonnee zelf wel regelen”. Datzelfde zie je in het onderwijs, dat de studenten zich eenzijdig opstellen als consumenten van een product en niet meer bezig zijn met de publieke zaak,democratisering, etc. Dat gevaar is nog groter dan de privatisering, waar hij ook is maar die minder ver is voortgeschreden. Je zou wat betreft de privatisering meer moeten doen aan bv de zeggenschap van huurdersomitees bij woningbouw verenigingen, die miljarden aan vermogen hebben en wie gaat daar nu over?