In de bijstand. De hele maand gehaktballen

Ingezonden brief voor de Mug van mei 2000

Ondergetekende, medewerker van de Werklozen Belangen Vereniging heeft samen met een lid van de vereniging, Jeroen, het artikel van Martin Brandwagt in de vorige MUG gelezen. Hierin wordt Harry Plazier geintervieuwd.

Jeroen is van mening, dat fl 10,- per dag uitgeven voor je eten wel erg veel is. Jeroen doet het sinds 1989 als volgt. Hij koopt eenmaal per maand 4 kilo gehakt bij de KEMA-slager. Dit kost fl 5,- per kilo, dus hier geeft hij fl 20,- aan uit. Hij koopt vervolgens een doos eieren en een witbrood. Het witbrood gaat in een ouderweste Moulinex koffiemolen (op koninginnedag gekocht voor fl 2,50 en zelf gerepareerd). Na het malen van het brood worden 28 gehaktballen gemaakt vasn het gehakt, het gemalen brood en 8 eieren, vier om te paneren en vier door het gehakt Provencaalse kruiden worden toegevoegd. Deze 28 gehaktballen worden vervolgens in boterhamzakjes in de linkerhelft van het vriesvak gepropt. (De boterhamzakjes kosten fl 1,50 per tweehonderd).

Vervolgens koopt Jeroen voor fl 25,- verse groente op de Ten Catemarkt. Hier maakt hij 31 pakjes van. Probleem is, dat deze 31 pakjes in de rechterhelft van het vriesvak moeten passen. Daartoe wordt de groente geblancheerd en in boterhamzakjes verpakt. Bloemkool en spinazie, maar ook sperciebonen en worteltjes, bietjes en spruitjes worden na blanchering in een boterhamzakje samengeperst tot ronde balletjes, zodat alles in het vriesvak past. Sommige groenten kun je niet op die manier behandelen, zoals prei, witte kool, rooie kool en andijvie. Jeroen eet dit dan ook niet.

Aardappelen kosten de afgelopen maand fl 1,19 per 5 kilo. Jeroen vebruikt ongeveer 11 kilo per maand. Nu heeft Jeroen voor 28 dagen warm eten. Er blijven nog drie tot vier dagen over. Hiervoor heeft hij nog geen vlees. Jeroen koopt nu twee pakjes koolvis bij de Aldimarkt voor fl 2,- per pakje. Daarvan kan hij vier dagen vis eten. Dit is voor de variatie.

Jeroen houdt ook geld over, net als Harry Plazier. De afgelopen winter heeft Jeroen maar zesmaal de kachel aangehad. Hij gaat s’avonds in bed liggen en kijkt dan televisie. Zo krijgt hij bij de afrekening van gas en licht fl 800,- tot fl 1000,- terug. Wanneer Jeroen een maand thuisblijft, en niet uitgaat, en geen sociale contacten ouderhoudt, houdt hij fl 300,- over. Dit geld geeft hij -net als Hary Plazier uit aan dingen zoals een cassettedek, of gordijnen. Of een pan van fl 150,- gulden. Want Jeroen wil dezelfde dingen kunnen hebben als iemand die inkomen uit werk heeft. Jeroen doet vijf jaar met twee pantalons van zuiver polyester van fl 29,95 bij C en A. Jeroen is erg handig, dus hij heeft zijn eigen wasmachine gerepareerd. Hij heeft de buitentrommel van de wasmachine aan de binnenkant gecoat met kunsthars, zodat de machine niet gaat roesten en nog wel dertig jaar meegaat. Maar geld overhouden kan niet iedere maand. Je kunt niet altijd thuiszitten. Soms ga je de straat op, en bezoek je een tijdschriftenwinkel, waar je vervolgens de tijdschrijften gaat lezen. Of een platenwinkel, waar je naar muziek gaat luisteren. Dat kun je drie keer doen, maar de vierde keer moet/ga je toch iets koipen. Dus het huis uitgaan kost geld. In de praktijk, kost dat fl 300,- per maand. De enige manier om te sparen is altijd thuisblijven en de voordeur op slot doen. Dat kan niet. Er zijn dus maanden, dat Jeroen niets overhoudt. Dat is 9 van de 12 maanden toch op zijn minst. Vraag: hoe houdt Harry Plazier in vredesnaam zoveel geld over met zo’n gekunsteld bestedingspatroon.

Piet van der Lende