Geluisterd naar de installatierede van de nieuwe burgemeester van Zaanstad, Jan Hamming. Mijn God, ik hoop niet dat Amsterdam zo’n burgemeester krijgt. De stokoude Partij van de Arbeid sjablonen volgens de lijnen waarom ze onderuit gegaan zijn bij de verkiezingen. Hij zet de werkloosheid en de vacatures in het bedrijfsleven ongenuanceerd tegenover elkaar, zoals alle ongenuanceerde werklozen bashers doen zonder te kijken naar de achtergronden ervan, een redenering die functioneert als een urenlange ritmies getrommel volgens dezelfde sjablonen die we al decennia horen. En hij begint dan een verhaal over het benutten van talenten van werklozen en jongeren. Dus zoals tegenwoordig in de Partij van de Arbeid blijkbaar gebruikelijk is, geen enkel woord meer over het feit, dat er domweg te weinig banen zijn, dat werkgevers discrimineren, dat ze hun eisen niet aanpassen en vooral goedkope arbeidskrachten willen in flexibele constructies waarbij je geen leven meer hebt. Mooie woorden over begrip voor elkaar en mensen zien staan, maar ondertussen voor een keiharde aanpak van de mensen in de bijstand, die grotendeels arbeidsongeschikt zijn en in de bijstand zijn terechtgekomen niet omdat ze werkloos zijn, maar omdat ze bijvoorbeeld als student of ZZP-er niet verzekerd waren voor de arbeidsongeschiktheidswetten en die dus niet kunnen werken en op de bijstand zijn aangewezen. Maar Hamming wil een bijstandsvrije gemeente. Ik weet wel wat hij bedoelt. Zet ze maar onder druk die arbeidsongeschikten, Jan Hamming, schop ze de bijstand uit, want het ligt bij deze sociaal-democraat niet meer aan de structurele problemen van de tegenstelling tussen rijk en arm en de mismatch op de arbeidsmarkt waarbij werkgevers geen cent willen uitgeven aan scholing van wat moeilijker bemiddelbaren. Daarover geen woord. Het ligt allemaal aan de werklozen zelf, die werkloosheid, en hij haalt het voorbeeld aan van de hockeycoach die een speelster trainde en op haar kracht aansprak. Het traditionale gebakken lucht verhaal van de reïntegratiebedrijven en sociale dienst ambtenaren, die niets bereiken om de mensen aan het werk te helpen. En natuurlijk, Jan Hamming dreigt ook. Fraude en criminaliteit hard aanpakken zegt hij en de burgers moeten mensen verklikken en dan gaan we er samen tegenaan. Dus tussen alle fraaie bewoordingen over Zaankanters gewoon een keiharde bestuurder, gespeend van iedere vorm van creativiteit, die voortgaat op de doodlopende wegen van een sociaal-democratie die ook de laatste restjes aanhang dreigt te verliezen. En natuurlijk, zoals een traditionele PvdA burgemeester betaamt in het kielzog van vele lokale PvdA bestuurders, focussen op megalomane grootschalige toeristen en culturele projecten die bakken met geld kosten en ‘Zaanstad op de kaart moeten zetten’ Iets met een Monet jaar , naar analogie van het Jeroen Bosch jaar in Den Bosch. Ik hoop werkelijk dat we in Amsterdam -ik hoop dat van der Laan nog lang leeft- een andere burgemeester krijgen die iets creatiever aankijkt tegen de oude reflexen van traditionele PvdA bestuurders op doodlopende wegen. Dat moest er even uit.